اصول انبارداری و مدیریت انبارها

انبار محل تجمع و ذخیره سازی اقلامی است که موجودیهای درون آن برای رفع نیازها و تقاضاهای آتی مصرف میگردند . بنابراین انبار و انبارداری به لحاظ اهمیتی که در تغذیه و تامین اجناس و اقلام مورد نیاز قسمتهای مختلف در واحد های تولیدی ، بازرگانی و خدماتی دارد نیاز مبرمی به سازماندهی صحیح و دقیق و کادری مجرب و دلسوز خواهد داشت و به همین دلیل باید روش مند و منطقی و مبتنی بر رفتار متقابل و دقت زیاد با سایر واحد ها باشد .

امروزه مدیران و صاحبان آگاه صنایع در اکثر موسسات به این مسئله پی برده اند که استفاده منطقی از حجم و فضای انبار با شیوه اصولی انبارداری باعث میگرددد تا هزینه های نگهداری انواع موجودیها در انبار و همچنین هزینه های انبارداری انواع کالاها در مقادیر و اندازه های مختلف در زمانهای متفاوت به میزان قابل توجهی کاهش یابد که نهایتا تاثیر زیادی در کاهش قیمت تمام شده کالای تولیدی سازمان خواهد داشت .

چون اقلام و موجودی انبارها بخش عظیمی از داراییهای هر سازمان را تشکیل میدهند به همین دلیل سازمانها ،  برنامه ریزی تولید خود را بر مبنای موجودی انبارها و ظرفیت موجودی آن طراحی و پیاده سازی می کنند زیرا در صورت عدم موجودی کافی در انبارها ، اختلال در تولید به وجود می آید و منجر به دست دادن کارایی بخش تولید میگردد .

انبارها به عنوان یک حلقه ارتباطی بین تولید و مصرف و توزیع و همچنین حلقه ارتباطی بین زنجیره خرید و فروش مواد ، کالاها و خدمات نیز محسوب میشود . در سازمانها ، برنامه ریزی توزیع ، فروش و خرید به مقادیر موجودی انبارها ، فضا و امکانات انبارها متکی است و عدم دسترسی به موقع به هر یک از اقلام منجر به از دست دادن بازار ، مشتریان و کاهش درآمد و افزایش هزینه ها میگردد . به همین دلیل وجود انبارها از ضروریات اصلی هر سازمان به شمار میرود . ضمن اینکه اداره انبارها با شیوه های صحیح انبارداری باعث میگردد سایر واحد های یک سازمان نیز بتوانند نقش و وظایف خود را به خوبی ایفا کنند .

بنابراین ملاحظه میگردد که انبار به عنوان یکی از ارکان اصلی واحد های خدمات رسانی در هر سازمان به شمار میرود . که از نظر ماهیت و اهمیت موضوع سرویس دهی و خدمات رسانی ، تجمع سرمایه و ارتباطات درون و برون سازمانی از جایگاه ویژه ای برخوردار است .